-
يكشنبه, ۲۶ آبان ۱۳۹۲، ۱۰:۱۷ ب.ظ
نمیدانم چه شد که یاد عباس جعفری افتادم. این بیسروته را به آن بینشان ِ نامآشنا تقدیم میکنم.
به تقدیر میاندیشم
به اینکه زمین گیسوان بلندش را کوتاه میکند
به اینکه کوهنوردی راه بازگشت را پیدا نمیکند،
به اینکه یک نفر صدایش میزند: عباس ... باس ... س سس
به یاد عباس جعفری، لبخند میزنم